Συνέντευξη με τον κύριο Mανόλη

Η Αντίπαρος (αρχ. Ωλίαρος) είναι μικρό βραχώδες κατοικημένο νησί του Νοτίου Αιγαίου στην καρδιά των Κυκλάδων, το οποίο απέχει λιγότερο από ένα ναυτικό μίλι από την Πάρο, με το λιμένα της οποίας συνδέεται με μικρό τοπικό πορθμείο. Στην νησίδα Σαλιαγκός βρίσκεται ο αρχαιότερος οικισμός των Κυκλάδων, ενώ το Δεσποτικό, ακατοίκητη νήσος στα νοτιοδυτικά της Αντιπάρου, αποτελεί τόπο μεγάλης αρχαιολογικής σημασίας.
 Η Κοινότητα Αντιπάρου ιδρύθηκε το 1914 και προήχθη σε Δήμο το 2010 με την εφαρμογή του σχεδίου νόμου «Καλλικράτης», βάσει της αρχής του «κάθε νησί και δήμος». Καταλαμβάνει δε έκταση 35,1 τ.χλμ. συμπεριλαμβάνοντας τη νήσο της Αντιπάρου, το Δεσποτικό και το Στρογγυλό. Αριθμεί, σύμφωνα με την απογραφή του 2001 1.037 μόνιμους κατοίκους και έχει πυκνότητα 29,5 κατοίκους ανά τ.χλμ. Στην Αντίπαρο λειτουργεί Νηπιαγωγείο, Δημοτικό Σχολείο, Γυμνάσιο και Λύκειο. Η οικονομία του νησιού βασίζεται στον τουρισμό, την αλιεία, την κτηνοτροφία και λιγότερο στη γεωργία στον κάμπο και στις βορειοανατολικές πεδινές εκτάσεις της.
Το σπήλαιο της Αντιπάρου
Πανοραμική άποψη του Λιμανιού